O Comité de Entidades Representantes de Persoas con Discapacidade de Galicia (CERMI Galicia) anuncia a súa adhesión ao manifesto emitido polo CERMI nacional ‘Non ao copago confiscatorio, que expulsa ás persoas con Discapacidade e ás súas familias da protección e os dereitos sociais. Pola reforma da Lei 39/2006, de Autonomía Persoal e Atención á Dependencia,’. Segundo o manifesto, a promulgación da Lei 39/2006, do 14 de decembro, de promoción da autonomía persoal e de atención ás persoas en situación de dependencia “debeu supoñer un avance significativo na extensión e intensificación dos dereitos sociais de amplas capas da poboación”, como “dereito subxectivo” e “inaugurou unha nova forma de concibir e aplicar as políticas sociais que xerou enormes expectativas en todo o tecido social”. Tras máis de sete anos dende a aprobación desta Lei, sinala o CERMI, o despregamento deste novo sistema de protección enfrontouse a unha morea de vicisitudes, entre elas, e como máis relevante, a crise económica e social, que induciu a aplicar feroces políticas de recorte de gasto público, en combinación con outros múltiples factores -políticos, sociais e de goberno do sistema Un dos aspectos que sen dúbida máis rexeitamento suscitou nestes anos de despregamento do SAAD por parte das potenciais persoas beneficiarias da Lei, foi o relativo ao “copago, percibido como unha regulamentación carente de equidade e xustiza material, próxima ao confiscatorio e que máis que invitar a exercer o dereito subxectivo, expulsaba as persoas maiores e as persoas con Discapacidade destinatarias naturais do sistema”. “Está desacertada e máis que inxusta regulación dos aspectos económicos de participación no custo das prestacións ha de ser corrixida de inmediato”, asegura o CERMI, quen insiste en que “así o avala non só a opinión maioritaria dos movementos sociais de persoas maiores e persoas con Discapacidade e as súas familias, senón tamén o criterio dos profesionais dos servizos sociais e das persoas expertas e analistas”. Segundo sinala, “resulta urxente e imprescindible modificar a Lei 39/2006 para establecer criterios máis claros, xustos e iguais en relación coa capacidade económica e a participación no custo das prestacións de autonomía persoal e atención á dependencia por parte das persoas beneficiarias, mulleres e homes con Discapacidade e de idade avanzada”. Por iso, piden a modificación do artigo 14 da vixente Lei, para precisar que será tamén obxecto de normativa regulamentaria estatal a regulación da participación no custo das prestacións, ao igual que acontece agora coa capacidade económica, así como a ampliación dos factores que se teñen presentes á hora de determinar tanto a renda coma o patrimonio, engadindo á idade o momento vital de aparición da situación de dependencia e a súa maior ou menor prolongación ao longo da vida da persoa beneficiaria. Así mesmo, solicita a modificación do artigo 33 do texto legal para incorporar garantías para as persoas beneficiarias que modulen o seu esforzo de participación no custo das prestacións que reciben, como a exención de achega por debaixo dun determinado albor de capacidade económica (2,5 veces o Indicador Público de Renda de Efectos Múltiples -IPREM-); a limitación máxima na participación, que quedaría fixada no 60% do prezo de referencia do custo do servizo; ou a seguridade dun mínimo para gastos persoais, que non sería inferior ao 40% da capacidade económica. Ler Manifesto completo