CERMI Galicia esixe que a inclusión das persoas con discapacidade comece desde a infancia
O profesor da Universidade de Salamanca, Agustín Huete, presentou o estudo “Demografía da poboación coa síndrome de Down” no marco do Encontro de Familias de Down Galicia. Entre outras conclusións, salientou que as persoas coa síndrome de Down son invisibles para as enquisas e afirmou que existe unha profunda carencia de datos no relativo a esta discapacidade intelectual. Os datos relevantes que se manexan sobre a poboación coa síndrome de Down no Estado español e as fontes das que proveñen son as enquisas do INE, a última data do ano 2008, a información das bases de datos da Administración que se xeran tras a petición das solicitudes de valoración da dependencia, e o Estudio Colaborativo de Malformaciones Congénitas, con datos que se toman no momento do nacemento nalgúns hospitais do Estado. Cos datos extraídos destas fontes tan só habería 16.500 persoas coa síndrome de Down en España, cando se pode afirmar que hoxe en día as enquisas amosan que hai ao redor de 34.000 persoas. Este desfase pon de manifesto, segundo o profesor da Universidade de Salamanca, a profunda carencia de datos aludida e solicitou un esforzo colectivo para solucionar este problema. Agustín Huete tamén se referiu ás cifras de inclusión social, entendendo que “unha persoa está incluída cando traballa, ten unha participación comunitaria, e ten ausencia de illamento, entre outros factores”. Neste eido, sinalou que a poboación coa síndrome de Down con estudos sitúase no 44%, a taxa de empregados está no 8%, o 24% recoñece que non ten amigos, o 90% non fixo actividades de ocio ou culturais nos últimos tres meses, e só o 27% pertence a unha organización non lucrativa por causa de discapacidade. Huete resaltou a importancia da familia como núcleo de apoios ás persoas coa síndrome de Down pero chamou a atención sobre o feito de que na maioría dos casos estes apoios son sempre femininos, nais, irmás e avoas. Tamén sinalou que no conxunto das persoas con discapacidade, hai grupos máis proclives a sufrir máis exclusión e puxo como exemplo que as mulleres son menos incluídas que os varóns, ou que as persoas con discapacidade intelectual sofren maior exclusión laboral que as persoas con discapacidade auditiva.
Entradas relacionadas
