O CERMI esixe o dereito das persoas con discapacidade a unha vivenda accesible, alcanzable e inclusiva
O Comité de Entidades Representantes de Persoas con Discapacidade de Galicia (CERMI Galicia), con motivo da conmemoración do Día Internacional da Muller este 8 de marzo, volveu a denunciar a situación de exclusión inxustificable na que continúan as mulleres con discapacidade, a pesar de que se trata dun sector social de 2,5 millóns de persoas en toda España (o 60% da cidadanía con discapacidade).
Deste xeito, CERMI Galicia súmase ao manifesto da Fundación CERMI Mulleres (FCM) e do CERMI Estatal, que publicaron un manifesto no que chaman a todas as mulleres con discapacidade e ao tecido asociativo da discapacidade para secundar o paro que diferentes organizacións de mulleres convocaron para este mércores en decenas de países ás 12.00, co fin de que tamén se visibilicen as necesidades e demandas das mulleres e nenas con discapacidade. Este manifesto tamén se atopará dispoñible en versión accesible (braille, lectura fácil, pictogramas e lingua de signos).
En materia de emprego, as mulleres con discapacidade denuncian que a súa exigua presenza no mercado laboral vese afectada por unha importante brecha salarial en comparación cos salarios que perciben os homes con discapacidade, e sobre todo, a poboación sen discapacidade. Por iso, reclama loitar contra este problema e urxe a que se valore a achega que realizan as mulleres con discapacidade no ámbito produtivo e reprodutivo. “Ter independencia económica e ver recoñecida e promocionada a nosa autonomía persoal son eixos crave para nosa total emancipación”, recolle o manifesto da FCM.
Nesta liña, a FCM asegura que a Lei 39/2006, do 14 de decembro, de Promoción da Autonomía Persoal e Atención ás persoas en situación de dependencia, concibida no seu día como un novo alicerce do estado de benestar e como pedra angular dunha nova política dos coidados, acabou converténdose nun sistema en declive continuo, que soamente conseguiu manter parte da súa vixencia a través, unha vez máis, do traballo invisible e precarizado que realizan as mulleres, incluíndo as que teñen discapacidade, na esfera do doméstico.
Por iso, pide que se alcance un pacto de estado que revitalice este sistema, que é fundamental para as mulleres en situación de dependencia, especialmente se están a sufrir unha situación de violencia.
VIOLENCIA MACHISTA
A FCM lamenta, por outra banda, que “as mulleres con discapacidade somos tamén parte desas mulleres que sofren violencia de xénero, pero que cando damos un paso para saír dese inferno, seguímonos atopando coa inexistencia de recursos adecuados que dean resposta ás nosas necesidades: casas de acollida inaccesibles, obstáculos engadidos para acceder á xustiza, profesionais que descoñecen a nosa realidade e incredulidade e sospeita en relación aos nosos testemuños”. Ademais, a entidade critica tamén a situación á que teñen que facer fronte as nais vítimas de violencia con fillas e fillos con discapacidade.
Así, a FCM esixe que “o pacto de estado que está a se discutir actualmente inclúa un enfoque interseccional que tome en consideración a nosa realidade como mulleres, e ademais, que estea adecuadamente dotado de orzamento. Sen investimento nesta materia o único que conseguiremos é seguir dando pasos cara atrás”.
Igualmente, “esiximos aos nosos representantes políticos que acaben dunha vez por todas co recoñecemento legal das esterilizacións forzadas no noso ordenamento xurídico, que envía, a través dos procedementos de incapacitación legal, a un limbo xurídico a miles de mulleres no noso país, provocándolles a súa total morte civil”.
Por todas estas razóns, o manifesto recolle que “non podemos máis que alzar a nosa voz para reivindicar neste 8 de marzo o noso espazo como cidadás activas, como mulleres que se enfrontan de xeito cotiá a unha infinidade de obstáculos que dimanan da vixencia de estereotipos e falsos mitos acerca do que significa ser unha muller con discapacidade nesta sociedade “capacitista e patriarcal”.
Entradas relacionadas
