O grupo do investigador Juan Lerma do Instituto de Neurociencias presentou no XVIII Congreso Nacional de Neurociencias, que se celebrou en Santiago de Compostela nos últimos días, o mecanismo responsable dos problemas de orientación das persoas coa síndrome de Down. O achado é resultado dunha investigación aínda sen publicar que leva desenvolvéndose nada menos que 17 anos.

O estudo presentado na capital de Galicia revela que a cantidade do xene Grik1 no organismo é a causa da que depende a desorientación que teñen moitas persoas con síndrome de Down. As persoas do devandito colectivo teñen o cromosoma 21 triplicado, e por iso, os xenes do devandito cromosoma tamén están multiplicados. É dicir, eles teñen maior cantidade do Grik1 que o resto das persoas.

Segundo os investigadores, se se normaliza a dose deste xene nun rato transxénico, os problemas de memoria espacial desaparecen. “Volven acordarse de onde estaban”, explicou o investigador ante os medios. Ademais, engade que o seu traballo axudará na fabricación de fármacos que atenúen a actividade da proteína que fabrica o xene.

“Vimos en modelos de rato que hai un problema de desequilibrio entre excitación e inhibición de determinados circuítos neuronais. Este desequilibrio depende da dose do xene Grik1. Se se normaliza a cantidade deste xene nun rato, os problemas de memoria espacial desaparecen”, explica Lerma, exdirector do Instituto de Neurociencias.

O científico leva case dúas décadas traballando no proxecto e explica que aínda que a ciencia é lenta e tárdase en progresar, “ao final, conséguense resultados que poden aplicarse para mellorar a calidade de vida das persoas”, apunta Lerma.