O pasado 5 de outubro, representantes da Comisión de Envellecemento de Down Galicia, impartiron no Máster de Psicogerontoloxía da Universidade de Santiago de Compostela unha unidade didáctica sobre como envellecen as persoas coa síndrome de Down.

Nas dúas horas que durou a súa intervención, Sonia Caldas, xerente da Federación, e Sandra Peña, responsable da área de vida adulta de Down Pontevedra Xuntos, explicaron ao alumnado deste máster as características do proceso de envellecemento das persoas coa síndrome de Down, expuxeron a situación actual do colectivo en relación con esta etapa vital e proporcionaron recursos, metodoloxías e estratexias básicas para a súa atención.

A Federación Down Galicia sensibiliza desde hai anos ao alumnado das tres universidades galegas sobre os beneficios que achega a inclusión das persoas maiores coa síndrome de Down e outras discapacidades intelectuais na contorna natural, en beneficio dunha atención integral que retarde o proceso de envellecemento e permita detectar necesidades e prestar os apoios necesarios incidindo na calidade de vida.

O envellecemento das persoas coa síndrome de Down

Envellecer é un proceso natural para todas as persoas, pero non deixa de ser unha conquista para aquelas que teñen síndrome de Down. Na actualidade a esperanza de vida das persoas con esta alteración cromosómica sitúase ao redor dos 60 anos.

Este logro vén derivado do estudo e do coñecemento exhaustivo da realidade e necesidades do colectivo, dando lugar a unha mellora exponencial da súa calidade de vida e, moi especialmente, a unha mellor e máis especializada atención no campo da saúde. Por suposto, tamén polas melloras na atención social a través de entidades de apoio, mediante as que se conseguiu previr a dependencia e aumentar as cotas de autonomía das persoas pertencentes a este colectivo.

Pero a realidade é que as persoas coa síndrome de Down experimentan un proceso de envellecemento acelerado, polo que a partir dos 40-45 anos comezan a presentar trazos típicos da poboación envellecida.

É por iso que é de vital importancia levar a cabo un exhaustivo control médico que teña en conta os problemas clínicos desde que son persoas adultas ata que envellecen, xa que, por unha banda, será necesario adiantar a idade de aplicación de certos protocolos para probas diagnósticas e, por outro, será de especial relevancia o coidado da saúde e a prevención da dependencia e a saúde mental.

O descoñecemento da realidade das persoas coa síndrome de Down nesta etapa vital xera moitas dificultades para a realización de diagnósticos que diferencien adecuadamente entre comportamentos ou condutas propias da persoa con discapacidade intelectual, doutros que poidan indicar a presenza dalgunha enfermidade mental ou deterioración cognitiva. Fai falta, por tanto, introducir entre as medidas para levar a cabo, unha recollida de información sistematizada, obxectiva e periódica que contribúa á elaboración dun perfil de funcionamento que axude a detectar cambios significativos que poidan ser indicadores da presenza dunha enfermidade ou trastorno.

Asumir que as persoas coa síndrome de Down vivirán moitos anos implica introducir as medidas necesarias que contribúan a alcanzar esta etapa vital coa maior calidade de vida posible e que permitan planificar este momento da vida da forma máis idónea.

Desde as entidades Down de Galicia cremos firmemente en que o modelo de vida inclusivo que promovemos, que garante a participación en contornas e servizos comunitarios, terá unha repercusión positiva no envellecemento das persoas coa síndrome de Down e outras discapacidades intelectuais.