O pasado día 17 de marzo, unha data moi próxima tanto ao Día da Muller como ao Día Mundial da Síndrome de Down, en Down España aproveitaron para celebrar unha nova conferencia na que falaron sobre inclusión e sobre mulleres coa síndrome de Down: “O emprego das mulleres coa síndrome de Down. A experiencia de Sara e Noela”, unha charla en primeira persoa, onde Sara Abalde e Noela Avedaño explicaron a súa experiencia laboral, acompañadas de Eva Alonso Fernández, responsable de Emprego de Down Vigo.
Para iniciar esta conferencia, Eva Alonso reflexionou sobre algúns datos en relación á inclusión laboral das mulleres coa síndrome de Down e explicou como se traballa na asociación viguesa para impulsar o emprego das persoas con síndrome de Down.
“En Down Vigo temos ese gran obxectivo desde hai máis de 30 anos. Ao principio apuntábanse poucas mulleres aos programas de emprego e, aínda que a situación cambiou e agora son moitas as interesadas, seguen existindo os roles dirixidos ás mulleres como o coidado da familia e o fogar. Por iso, seguen sendo máis homes coa síndrome de Down ou discapacidade intelectual que mulleres os que queren traballar”, explica Eva Alonso.
Tras a presentación de Alonso sobre a realidade das mulleres coa síndrome de Down no ámbito laboral, Sara Abalde e Noela Avedaño preparaban as súas presentacións. “Elas son dúas mulleres en maiúsculas. Son loitadoras e moi traballadoras”, afirmou Alonso sobre as dúas usuarias de Down Vigo, que estaban moi contentas de poder compartir a súa experiencia.
A primeira en tomar a palabra foi Sara, quen se describiu como unha muller “nerviosa e moi activa”. “Gústame estar a facer cousas sempre e encántame escribir. Vivo coa miña familia, pero son totalmente independente. Eu organízome para levantarme, ir á asociación e ao traballo. Gústame facer as cousas por min mesma”, recalcou a moza.
Segundo explicou Sara, a súa familia foi sempre o seu gran impulso e apoio para lograr as súas metas e por suposto tamén para traballar: “A miña nai críome soa e sempre me ensinou a desenvolverme e a pedir axuda se era necesario. Ademais, chegou á miña vida Víctor, que para min é o meu pai. El tamén me deu o seu agarimo e apoio. A miña familia respecta e apoia as miñas decisións”, sinalou Sara.
Doutra banda, a moza compartiu como sentiu cando soubo que tiña síndrome de Down: “Cando ía soa pola rúa, a xente mirábame, preguntábanme: por que estás soa?, Onde vas?, Queres que che axude? Tratábanme como a unha nena pequena, e eu non o entendía porque nese momento non sabía que tiña discapacidade. Explicáronme que tiña síndrome de Down na miña asociación e entendín o que era e todo o que podía facer como o resto de persoas”. “Antes, se alguén me insultaba ou me trataba mal, calaba, pero agora cando vivo algunha situación así, actúo. Síntome moi feliz porque aprendín a manexar as miñas emocións”.
Unha das cousas que lle preocupaban a Sara era que podía ser difícil para ela atopar traballo ao ser muller con discapacidade. “Non sabía que podía ter a posibilidade de traballar como o resto de persoas. Agora si que o sei. Non importa que teña discapacidade. Téñennos que respectar, aínda que sexamos diferentes e as mulleres temos o mesmo de dereito que os homes para facer o que queiramos: xogar ao baloncesto, traballar…”.
Sara traballa desde o ano 2019 no concesionario Pérez Rumbao Cars. “Ao principio dábame medo traballar e moita vergoña estar con compañeiros e compañeiras. Agora levo dous anos como muller traballadora e lévome ben con todos e todas, axúdanme e danme confianza», explicou a moza galega. “Sei que se non podo seguir nesta empresa, atoparei outras oportunidades. Síntome con forzas e son un exemplo”.
Pola súa banda, Noela Avedaño, de 35 anos, ademais de describir a súa personalidade, tamén quixo explicar a súa experiencia traballando e como foron os seus inicios ata chegar a ser auxiliar administrativa na xerencia municipal de urbanismo do concello de Vigo. “Eu son moi traballadora, intelixente, moi boa e lévome moi ben coas miñas amigas”.
“Son independente, traballo e todo grazas ao apoio dos meus pais. Estiveron ao meu lado en todo momento, só querían que fose feliz. A miña familia sempre loitou para que, desde pequena, puidese facer todo o que facían o resto persoas”, destacou a moza.
Ademais de recalcar a importancia do apoio da súa familia, Noela explicou que foi moi importante para ela estudar nun colexio ordinario. “Despois, fixen un curso e logo prácticas. Agora levo xa 11 anos no meu traballo”.
Conferencia completa:
