Segundo publicou a prestixiosa revista Science, un grupo de investigadores europeos descubriu que a terapia cunha hormona esencial para a reprodución resulta beneficiosa tamén para o desenvolvemento cognitivo das persoas coa síndrome de Down.

A investigación, con participación española, permitiu descubrir que en ratos trisómicos, cunha alteración xenética similar aos humanos, a inxección da hormona liberadora de Gonadotropina (GnRH) achegoulles melloras cognitivas.

Tras superar a fase de estudo en roedores, realizouse o mesmo análise con sete homes coa síndrome de Down de entre 20 e 50 anos, onde se obtivo o mesmo prometedor resultado tras unha terapia de 6 meses. A alteración e función hormonal non é a mesma en homes e mulleres, polo que non se incluíu a estas últimas no ensaio.

Seis dos sete melloraron en todas as probas cognitivas: función espazo-visual (capacidade de pensar de forma tridimensional), función executiva, atención, memoria episódica e comprensión verbal. Esta melloría confirmouse tamén mediante as imaxes cerebrais realizadas, que revelaron un aumento significativo da conectividade funcional. En canto ao sétimo, houbo “unha mellora en determinadas habilidades cognitivas impulsadas principalmente pola mellora nas habilidades espazo-visuais, a función executiva e a atención”, explica a neuroendocrina do Hospital Universitario de Lausana (Suíza) Nelly Pitteloud.

Hormona GnRH

A hormona liberadora de Gonadotropina (GnRH) activa un singular mecanismo no cerebro, a través do cal se liberan outras dúas hormonas que, durante a etapa adulta, encárganse da produción de testosterona e esperma nos machos de todos os mamíferos e da produción de óvulos das femias.

Nos nenos con síndrome de Down, os niveis desta hormona son similares á do resto de nenos. Con todo, ao chegar a puberdade, as persoas coa síndrome de Down mostran un déficit na liberación desta hormona, o que leva á infertilidade. Outras das funcións da hormona GnRH están relacionadas co olfacto e o desenvolvemento cognitivo, que por tanto tamén sofren unha deterioración a partir da puberdade nas persoas coa síndrome de Down.

A investigadora española María Manfredi, primeira autora do estudo na Universidade de Lille, asegura nunha entrevista ao País que o investigador Vincent Prévot, da mesma Universidade, “estaba convencido da conexión coa hormona GnRH coa perda de olfacto, a infertilidade e a deterioración cognitiva”.

Por iso, o equipo da investigación decidiu utilizar a hormona, da que hai versións sintéticas no mercado, para restaurar os seus niveis nos roedores. “E vimos que melloraba a cognición dos ratos con síndrome de Down”, asegura a científica, agora da Universidade de Sevilla e no Instituto de Biomedicina de Sevilla.

Na última parte da investigación, os científicos querían inxectar a hormona en persoas coa síndrome de Down. Esta parte do estudo dirixiuna Pitteloud, quen asegura que “en conxunto, melloraron a súa cognición nun 30%”.

Pola súa banda, Mara Dierssen, presidenta do Consello Español do Cerebro e investigadora da neurobioloxía da síndrome de Down no Centro de Regulación Xenómica explica nunha entrevista a Down España que, aínda que é un traballo moi relevante o que está a realizar este grupo de científicos, trátase dun estudo preliminar e “hai que ser cauto” ata que se confirme nunha investigación máis ampla. Tampouco hai que esquecer que, os resultados, ademais de preliminares, de momento só son aplicables a homes. “A relación de GnRH xa se coñecía e hai un ensaio clínico en marcha en Alzheimer. O traballo presenta un piloto en grupo moi pequeno de persoas coa síndrome de Down e ademais é un piloto que non ten un control con placebo. Actualmente, hai máis de 20 ensaios clínicos en marcha sobre a síndrome de Down. Iso si que son boas noticias porque co que imos sabendo cada vez hai máis oportunidades para as persoas coa síndrome de Down”.

Por último, desde o Comité Médico Asesor de Down España, lémbrase ás familias sobre a importancia de ter unhas expectativas equilibradas e razoables respecto a esta investigación e á liña terapéutica que abre. Lémbrase que se trata dunha investigación preliminar, que necesitará completarse con estudos máis amplos e detallados que cheguen a un maior número de persoas coa síndrome de Down, e que mesmo no caso de confirmarse o éxito da mesma, tardaríanse uns cantos anos ata que esta tivese aplicación clínica ou médica.